Het idee voor ‘The Marx Lounge’ ontstond toen de financiële crisis zijn relevantie opnieuw bekrachtigde. Hetzelfde systeem dat Marx afkeurde bracht hem veel betekenend terug. De kunstenaar merkte verder op dat hetgeen dat op ‘The Marx Lounge’ tafel ligt Marx ook voorbij gaat. In een breed scala aan theorie zijn Marxisme en postkolonialisme bij elkaar gebracht. Daarbij zijn door de tijden heen de geschriften van Marx helemaal verbogen door anderen; de essentie van een gelijke verdeeldheid van kapitaal lijkt vaak te worden vergeten. Een kritische revisie in de vorm van een publiek leesevenement is zodoende niet misplaatst.
Over de politieke beweegredenen die ten grondslag liggen aan ‘The Marx Lounge’ zei Jaar: “Kunst zal altijd politiek zijn, hoe esthetisch dan ook. Kunstenaars hebben de mogelijkheid modellen te ontwerpen die de wereld kunnen veranderen, maar er bestaat niet zoiets als buiten het systeem. Ik zeg altijd dat we binnen het systeem werken. Wat we doen is het systeem van een menselijke inhoud voorzien. (…) Bovendien wil ik graag kwijt dat ik echt geloof dat we een belangrijke kans hebben gemist in deze financiële crisis. Al het reservegeld dat opeens vrij kwam is direct naar de banken gegaan, terwijl ik geloof dat cultuur het enige ware kapitaal is.” Alfredo Jaar, 16-04-2011
